Pasożyty
Pasożyty szczurów i myszy oraz jak je leczyć
Pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne u myszy i szczurów występują zaskakująco często, a ponowne zakażenia pojawiają się mimo czystości zachowanej w domach czy hodowlach. Jak więc podejść do tego tematu, aby nie krzywdzić swoich zwierzaków?
W pierwszej kolejności: nie panikuj!
Myszy czy szczury bardzo łatwo potrafią złapać pasożyty i pojawienie się ich u Twoich gryzoni nie jest końcem świata. Jaja można przynieść na wiele sposobów - pod paznokciami, razem ze ściółką, poprzez inne zwierzęta, itd. Warto zaznaczyć, że odpowiedzialne hodowle kontrolują problem pasożytów poprzez regularne badania kału (np. raz na pół roku), ale nawet przy odpowiednim utrzymywaniu czystości w hodowli mogą zdarzyć się “wpadki” w wydawanych gryzoniach. Należy wtedy powiadomić o problemie hodowcę, aby, mógł przeprowadzić adekwatne leczenie swojego stada.
Dezynfekcja
Bardzo ważnym aspektem odrobaczania gryzoni jest odpowiednia dezynfekcja. Usuwanie jaj pasożytów ze środowiska jest tu kluczowe, a jednocześnie najtrudniejsze.
W skrócie: przy każdej dawce podawanego leku, należy wyrzucić ściółkę, a następnie zdezynfekować wszystkie kryjówki oraz lokum gryzonia. Najlepiej to zrobić poprzez:
- Wymycie wszystkiego domestosem, a następnie porządne wypłukanie go (nie nadaje się do dezynfekcji drewna),
- Wymycie wszystkiego lekkim detergentem, a następnie wypryskanie wszystkiego F10SC w stężeniu 1:100 oraz pozostawienie na godzinę.
Do dezynfekcji, należy odpowiednio dobrać leczenie do pasożytów, które się u nas zagnieździły. Niepoprawne leczenie na własną rękę może powodować budowanie odporności u pasożytów oraz może zaszkodzić naszemu pupilowi. Każde leczenie należy najpierw skonsultować z lekarzem weterynarii, a leki powinny być dobrane do typu pasożytów, które pojawiły się u myszy lub szczurów.
Najpopularniejsze pasożyty myszy i szczurów:
- Nicienie - W tym owsiki: Syphacia muris, Syphacia obvelata, Aspiculuris tetraptera
- Tasiemce: Rodentolepis nana sensu lato, Hymenolepis diminuta
- Pierwotniaki: Trichomonas spp., Spironucleus spp., Entamoeba muris, Giardia muris (Giardia), Eimeria spp. (Kokcydia)
- Pajęczaki: Ornithonyssus bacoti Demodex spp.
Leki stosowane w leczeniu pasożytów szczurów oraz myszy:
| Nazwa leku | Przebieg terapii | Dezynfekcja | Pasożyty |
|---|---|---|---|
|
Profender, Bayer (emodepside, praziquantel) |
Kropla za uchem, działa trzy tygodnie, w razie potrzeby powtórzyć | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki.. | Tasiemce, nicienie |
| Fenbendazol | Codzienne podawanie do pyszczka przez 5-7 dni, 7 dni przerwy, następnie powtórka ponownie 5-7 dni. | Codzienna przy każdej dawce leku. | Większość nicieni, niektóre tasiemce, owsiki oraz giardioza (Oxyurids, Hymenolepis diminuta, Hymenolepis nana). |
|
Advocate (imidakloprid oraz moksedycyna) |
Kropla za uchem, działa trzy tygodnie, w razie potrzeby powtórzyć | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki. | pasożyty zewnętrzne (pchły, świerzbowiec uszny, wszoły, nicienie skórne) oraz wewnętrzne (nicienie płucne oraz żołądkowo-jelitowe) |
| Ivermektyna | Trzy dawki podawane co 10 dni - kropione za uchem | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki. | Pasożyty zewnętrzne |
| Mebendazol | Trzy dawki podawane co 7 dni | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki. | Owsiki |
| Permetryna | Psikanie gniazd oraz lokum |
Regularnie sprzątanie + dodatkowe leczenie środkami na skórę UWAGA! Toksyczna dla kotów. |
Pasożyty zewnętrzne |
| Prazykwantel | Trzy dawki podawane co 10 dni - podanie zgodne z zaleceniem weta | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki. | Przywry, tasiemce |
| Selamektyna | Kropla za uchem, działa trzy tygodnie, w razie potrzeby powtórzyć | Przy każdej dawce leku oraz częstsze czyszczenie ściółki. | Pasożyty zewnętrzne, nicienie, tęgoryjce |
| Toltrazuril | Do pyszczka codziennie przez trzy dni, 3-5 dni przerwy, potem kolejne trzy dni terapii. | Codzienna dezynfekcja | Kokcydia |
Badania kału oraz wykluczanie obecności pasożytów
Po zakończonym leczeniu należy odczekać 7-10 dni, a następnie za pomocą badania kału potwierdzić, że pozbyliśmy się pasożytów wewnętrznych. Jak przygotować się do takiego badania?- Kupujemy w aptece specjalny sterylny pojemniczek na kał
- Zbieramy do pojemniczka świeży kał, w tym celu wyciągamy nasze gryzonie do czystego transporterka, z którego na bieżąco będziemy zbierać kał do badania.
- Kał zbieramy przez trzy dni i powinien być przechowywany w lodówce. Potrzeba minimum 1-2g kału
- Trzeciego dnia zanosimy kał do dowolnego weterynarza w naszej okolicy i prosimy o wykonanie badania metodą flotacji z użyciem roztworu Sheathera w kierunku większości pasożytów, tak samo jak giardi.
A jak zidentyfikować pasożyty zewnętrzne?
Gryzonia z podejrzeniem pasożytów zewnętrznych należy zabrać do gabinetu weterynaryjnego, w którym lekarz pobierze materiał do badania poprzez zeskrobinę, lub przylepcem celofanowym. Następnie zbada ją pod mikroskopem - wykluczając lub potwierdzając obecność pasożytów.