Oswajanie szczurów

WSTĘP

Oswajanie szczurów to proces, a zatem – jako ich nowi opiekunowie – nie powinniśmy oczekiwać, że już od pierwszego dnia szczury będą czuły się z nami pewnie i bezpiecznie. Ważne jest pochodzenie szczurów: inaczej na zmianę miejsca i opiekuna mogą reagować zwierzęta z polecanych i zarejestrowanych hodowli, gdzie pupile są socjalizowane od pierwszych chwil życia, inaczej szczury po trudnych przejściach skierowane do adopcji. Każda zmiana zamieszkania wiąże się ze stresem, dlatego też musimy być wyrozumiali i nie zniechęcać się przy pierwszych próbach nawiązania kontaktu z naszymi szczurami. Szczury dodatkowo mają różne osobowości, na które warto zwrócić uwagę.

AKLIMATYZACJA I POZYTYWNE WZMOCNIENIE

Warto sprawić, aby szczury w nowym domu poczuły się bezpiecznie, dlatego nie należy wyciągać ich z klatki „na siłę”, głaskać, czy też wkładać palców do klatki przez pręty (to może skończyć się dotkliwym ugryzieniem). Pozwólmy zwierzętom na aklimatyzację, przygotujmy dla nich miejsce, gdzie będą odczuwać naszą obecność, natomiast niech nie będzie ona przytłaczająca. Stawianie klatki w miejscu, gdzie panuje zgiełk i hałas, nie jest dobrym pomysłem. Oswajanie rozpocznijmy od wzajemnego poznania się – dajmy szczurom do powąchania naszą dłoń, pamiętajmy jednak, że szczury są bardzo wrażliwe na zapachy, dlatego nasze dłonie nie powinny nosić woni jedzenia, mydła, perfum itp. Przygotujmy odpowiednie smakołyki, które z pewnością pozwolą na szybsze „przełamanie lodów” – może to być na przykład kaszka Sinlac czy mus owocowy.

PIERWSZE PODNOSZENIE

Nie powinniśmy łapać ich znienacka, od góry – wówczas mogą poczuć się atakowane, co nie ułatwi nam procesu oswajania. Szczury chętnie przekonują się do kontaktu z człowiekiem za pomocą „bluzowania” – siedzenia w kieszeni bluzy z kieszonką swojego opiekuna, a także w materiałowych norkach. Dzięki nim możemy bezpiecznie przenosić szczury. Z pomocą przyjdzie nam również wybieg, początkowo nieduży, aby szczury zwierzęta mogły skupić się na człowieku. Należy zawsze obserwować zachowanie naszych szczurów, być cierpliwym i wyposażyć się w smakołyki. Pamiętajmy, że szczury lubią posiadać jednego lub dwóch opiekunów i relacja wypracowana z domownikami może być inna niż z gośćmi, którzy się u nas pojawiają - uszanujmy to! Podnoszenie przez wiele różnych osób może być dla nich frustrujące.

PODSUMOWANIE

Czego nie warto robić?

• Nie wyciągać naszych gryzoni na siłę.
• Nie głaskać, gdy szczur wyraźnie unika dłoni.
• Nie wkładać palców przez pręty.
• Nie wpychać dłoni do domków, w których szczury mogą spać.
• Zbyt często wyciągać szczura z klatki bez istotnego powodu.
• Przewracać szczura na plecy, nawet w formie "zabawy".
• Uderzać w klatkę.
• Łapać szczura za zad czy od tyłu.

Jak się zachowywać?

• Daj im czas na aklimatyzację w nowym miejscu
• Niech kontakt będzie decyzją szczura - pozwólmy mu odejść, gdy tego chce
• Warto "przekupić" szczura smakołykami
• Można odzywać się do szczura cicho, spokojnym tonem
• Pozwalaj szczurowi na wcześniej wspomniane "bluzowanie"
• Baw się ze szczurem wędkami lub innymi zabawkami
• Ucz szczura sztuczek
• Spędzaj ze szczurem czas podczas wybiegów, dając im przestrzeń, gdy tego potrzebują

A CO, JEŚLI TO NIE DZIAŁA?

Szczury to inteligentne gryzonie, z którymi przebywanie z pewnością będzie dla nas fascynującym doświadczeniem – należy więc jak zadbać o dobre relacje już od pierwszego spotkania. Czasami jednak mimo naszych starań, szczur dalej jest silnie płochliwy lub agresywny - może to być związane z jego wrażliwym na stres charakterem. Gryzonie typu myszczy czy szczury w większości przypadków agresję przejawiają z powodu strachu i stresu. Wzmocnienie negatywne oraz kary przeważnie nie działają, a na pewno mogą zaburzyć zaufanie szczura do nas. Jeśli mimo stosowanych wyżej porad szczur dalej np. gryzie, warto rozważyć konsultację z odpowiednim behawiorystą, fundacją z której gryzoń został zabrany bądź hodowcą (choć warto pamiętać, że hodowlane szczury nie powinny gryźć, nawet w stresie). Każdy przypadek jest inny i każdy przypadek może wymagać innego zachowania.

Tekst: Ania Strzałkowska, korekta: Kalina Koriat
Zdjęcia: Marta Borkowska, użytkownicy grupy Szczurosfera

bibliografia